Skip to main content
Archief

Marjolijn van Velsen: Sparta is als club enorm hecht

By 9 juni 2019november 13th, 2022No Comments

De Delftse Marjolijn van Velsen wordt als kind van zes jaar door haar ouders op zwemles gedaan. Ze haalt, onder leiding van badmeester Theo Romein, in korte tijd drie zwemdiploma’s en gaat vervolgens in Vlaardingen op wedstrijd-zwemmen. Wat jaren later wordt het jazzballet. Buiten blijft ook trekken in de vorm van wandelen en fietsen.

Tekst & foto: Willem de Bie / Delft op Zondag

“Ik hou er van om veel buiten te zijn; zo ga ik regelmatig een uurtje of langer met m’n zoon wandelen. Even bijpraten, van de natuur genieten, vinden we super!
Met grote afstanden lopen moet ik altijd voldoende rustpunten nemen. Rond mijn vijfenveertigste heb ik twee heupprotheses gekregen; ze waren domweg versleten. Had de dokter niet door, die dacht dat ‘t mijn rug was, en dus heb ik er onbewust te lang mee doorgelopen. Ik ben toen fitness gaan doen in Den Haag.
Ongeveer 10 jaar geleden werd ik de eerste vrouwelijke voorzitter en sinds 2018 weer terug en weer voorzitter.”

Vrouwelijke voorzitter

“Ongeveer 10 jaar geleden werd ik de eerste vrouwelijke voorzitter en sinds 2018 weer terug en weer voorzitter. Toen mijn zoon vier jaar was ben ik assistent geworden bij kleutergym en uiteindelijk doorgegroeid naar turntrainer. Ik deed dat bij de heren van zes tot achttien en de dames tussen zes en twaalf jaar. Daarnaast geef ik ‘fit-op-maat’, dat is een uur fitness voor mensen met blessures, mensen die qua fysiek extra aandacht nodig hebben of revalideren na een operatie. Het is in principe een groepsles, maar met persoonlijke aandacht er doorheen gevlochten. Zo hadden we laatst een vrouw die graag mee wilde doen maar met een rollator liep. Die heeft die rollator meegenomen en we hebben gezorgd dat ze gewoon mee kon doen”.

Groot en zwaar

“Sparta is als club enorm hecht. We hebben onderling ook een app-groep, iedereen leeft met elkaar mee; de sociale contacten die er uit voortkomen zijn goud waard. Sparta is al een oude vereniging: in 2020 bestaan we 135 jaar; er wordt al druk nagedacht over een mooi feestprogramma!
Punt van aandacht bij sportverenigingen, ook bij ons, zijn de vrijwilligers. Het is niet meer zo vanzelfsprekend dat je als lid van een vereniging zo nu en dan de handen uit je mouwen steekt, ondanks het feit dat daar wel om gevraagd wordt. Dat is jammer, want het komt nu vaak neer op de bekende groep mensen, die soms ook overbelast raakt. Voordat wij kunnen starten met een les moet er met flink groot en zwaar materiaal worden gesleept, dat is best wel een klus”.

Zesentachtig

“Gymnastiek is van en voor alle leeftijden: wij hebben ongeveer tweehonderd leden; de jongste is vier, de oudste zesentachtig.
Die laatste is mijn moeder. Elke dinsdag eet ik bij m’n ouders en daarna ga ik samen met haar naar Sparta, reuze gezellig! Ik ben 21 jaar lid en nog steeds met plezier. Het is een passie van me geworden om kinderen te leren bewegen, met toestellen om te gaan, beter en sterker en dus gezonder te worden. We hebben kleutergym, fit-op-maat en turnen. Dat laatste doen we op regionaal niveau met een damesselectie van zo’n twintig meiden die vier uur per week trainen.
Ook de jongens zijn regionaal actief. Bij de wedstrijden gaan vaak ouders mee en dat is enorm sfeer verhogend!”

De brug

“Turnen voor dames bestaat uit oefeningen: de balk, de brug, de vloer en de sprong, voor de heren is het de vloer, het hoogrek, de sprong, de ringen en het paard en brug. De kosten zijn niet hoog: voor de jeugd is het, als je 1 uur per week komt trainen, 140 euro per jaar; voor senioren is ietsje hoger, 160 euro per jaar.”

Instorten

“De toekomst van Sparta hangt nauw samen met de accommodatie waar we gebruik van maken.
De zaal waar we nu trainen is een bron van constante ellende: er zijn regelmatig lekkages, de verwarming valt uit en meer van dat soort ongemakken. We zijn in gesprek met de gemeente in het kader van de investeringsnota ‘Sport Accommodaties’; woensdag praten we met o.a. de wethouder over de mogelijkheden. We zouden het liefst een eigen plek hebben met een goede vloer met een valkuil voor het werken met o.a. een hoogrek. We hopen dat onze pitch woensdag leidt tot vooruitgang in de toekomst; nu moet er teveel door te weinig mensen worden gedaan in een sportzaal die op instorten staat.…”